Προεξάρχοντος του Ποιμενάρχου μας η πανήγυρις του Αγίου Στεφάνου στη Σκύδρα.

Την Τετάρτη 27 Δεκεμβρίου ο Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Στεφάνου στην Σκύδρα, κατόπιν ευγενούς προσκλήσεως του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του εξέφρασε τις ευχαριστίες του προς τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Εδέσσης κ. Ιωήλ για την ευγενή πρόσκληση και ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ἰδού θεωρῶ τούς οὐρανούς ἀνεῳ­γμέ­νους καί τόν Υἱόν τοῦ ἀνθρώπου ἐκ δε­ξιῶν ἑστῶ­τα τοῦ Θεοῦ».

Ἀπό τή στιγμή τῆς γεννήσεως τοῦ Χρι­στοῦ στόν κόσμο, ἀπό τή στιγμή πού ὁ ἄχρονος Υἱός τοῦ Θεοῦ ἐγεν­νήθη ἐν χρό­νῳ κατά τό ἀνθρώ­πινον, ἄλλαξε ὁ τρόπος ὑπολογι­σμοῦ τοῦ ἀνθρωπί­νου χρόνου, καί ἡ ἀνθρώπινη ἱστορία δι­αι­ρέ­θηκε σέ ἱστορία πρό Χριστοῦ καί μετά Χρι­στόν. Ταυτόχρονα ὅμως ἄλλαξε καί ὁ τρόπος ὑπολο­γισμοῦ τοῦ χρό­νου στή ζωή τῶν ἀνθρώπων, ἄλ­λα­ξε μέ τήν καθιέρω­ση τῆς ἐννοίας τοῦ χρόνου, ὅπως τόν ἀν­τι­λαμ­βάνεται καί τόν βιώνει ἡ Ἐκκλησία μας, ὡς ἕνα δηλαδή διαρκές παρόν πού ἐκτείνεται μέχρι τό μέλλον, τό ὁποῖο καί ταυτίζεται μέ τή μέλλου­σα καί ἐν δόξῃ ἔλευση τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο.

Γι’ αὐτό καί ἡ Ἐκκλησία μας ἀνα­φέρεται καί ἑορτάζει ὅλα τά σω­τη­ριώδη γεγονότα τῆς ζωῆς της ὡς παρό­ν­τα· γι’ αὐτό καί τιμᾶ τούς ἁγί­ους της ὄχι ὡς ἀπόντες ἀπό τή ζωή της ἀλλά ὡς διαρ­κῶς παρό­ντες μαζί μέ τούς ἐν ζωῇ πιστούς της. 

Ἔτσι, ἐνῶ προχθές ζήσαμε τό γεγονός τῆς θείας ἐνανθρωπήσεως ὄχι ὡς ἀνάμνη­ση ἑνός γεγονότος πού συνέβη πρίν ἀπό  2023 χρόνια, ἀλλά ὡς μία διαχρονική πραγ­­ματι­κό­­τητα, καί ἡ Ἐκκλη­σία μας μᾶς προσκά­λεσε διά τοῦ ὑμνογράφου της νά δοῦμε «ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χρι­στός» καί νά «ἀκο­λουθήσωμεν ἔνθα ὁδεύει ὁ ἀστήρ με­τά τῶν μά­γων ἀνατολῆς τῶν βασι­λέων», σή­μερα, τρίτη ἡμέρα μετά τά Χρι­στού­­­γεν­να, μᾶς καλεῖ νά γίνουμε αὐτόπτες καί αὐ­τήκοοι μάρ­τυρες ἑνός ἄλλου θαυμα­στοῦ καί ὑπερ­κο­σμίου γεγονότος, τῆς θυ­σίας καί τοῦ μαρτυ­ρίου τοῦ πρώτου της μάρ­τυρος, τοῦ ἀρχιδιακόνου Στε­φά­νου, καί συγχρόνως νά γίνουμε καί ἐμεῖς θεα­τές τοῦ Υἱοῦ του Θεοῦ πού ἀπο­καλύπτεται στόν μάρτυρά του «ἑστώς ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ».

Δεύτερη ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ κα­λού­με­θα νά ζήσουμε σήμερα ὅσοι ἑορτάζουμε καί τιμοῦμε τή μνήμη τοῦ ἁγίου πρωτο­μάρ­­τυρος Στεφά­νου, καί ἰδιαιτέρως σεῖς πού τόν τιμᾶτε στόν πάνσεπτο καί περικαλ­λῆ αὐτόν ναό τῆς πόλεώς σας, καί ὅλοι ἐμεῖς πού ἤρθαμε ἀπό χθές, μέ τήν εὐγενῆ πρόσκληση τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου σας, τόν ὁποῖο καί εὐχαριστῶ ἀπό καρ­δίας, γιά νά συμπανηγυρίσουμε τόν πρωτομάρτυρα τοῦ Χριστοῦ, τόν ἅγιο πρωτοδιάκονο Στέφανο.

Προχθές εἴδαμε καί προσκυνή­σαμε τόν ἀποκαλυφθέντα Θεό ὡς βρέφος ἐν φάτνῃ μαζί μέ τούς ποι­μέ­νες καί σήμερα τόν βλέπουμε μαζί μέ τόν πρωτομάρτυρα Στέφα­νο ὡς Θεό ἐν δόξῃ.

Ποιό νόημα ὅμως καί ποιά σημα­σία ἔ­χουν ὅλες αὐτές οἱ θαυμαστές ἀποκαλύ­ψεις τοῦ Θεοῦ καί οἱ ὑπερ­κόσμιες ἐμπει­ρίες τῶν ἁγίων του στή δική μας ζωή; 

Οἱ ἀποκαλύψεις τοῦ Θεοῦ ἀπο­δεικνύ­ουν σέ ὅλους μας ὅτι ὁ Θεός στόν ὁποῖο πι­­στεύουμε δέν εἶναι μιά ἀφηρημένη ἔν­νοια, δέν εἶναι ἁπλῶς μιά ὑπέρτατη δύ­να­μη, δέν εἶναι μόνο μία ἀόριστη ἰδέα, ὅπως νομίζουν κάποιοι, ἀλλά εἶναι ὁ συγκεκρι­μέ­νος καί ὑπαρκτός Θεός, πού δημιούρ­γη­σε τόν κόσμο καί τόν ἄνθρωπο, ὁ μόνος ἀλη­θινός καί προσωπικός Θεός, ὁ ὁποῖος ἀπο­καλύπτει, ὅταν Ἐκεῖνος κρίνει, τό πρό­σωπό του στούς ἀνθρώπους καί ἐπεμ­βαίνει δυναμικά στήν ἱστορία τοῦ κόσμου. Ὁ Θεός ἀπο­καλύπτεται στούς ἀνθρώπους γιά νά τούς δείξει ὅτι ἡ ὕπαρξή του εἶναι μιά πραγματικότητα καί δέν ἀποτελεῖ ἐπι­νό­ηση τῶν μαθητῶν του, τῆς Ἐκκλησίας του, τῶν ἱερέ­ων ἤ τῶν θεο­λό­γων. Αὐτός εἶναι ὁ μόνος Θεός, ὁ «ἀεί ὤν», καί ὁ ἴδιος ἀποκαλύπτει καί τήν ὕπαρξή του καί τό θέ­λημά του καί τήν παρου­σία του στόν κό­σμο γιά τή σωτηρία τοῦ κόσμου καί τῶν ἀνθρώπων.

Ἡ θαυμαστή ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ εἴτε ὡς Θεανθρώπου εἴτε ὡς βασιλέως τῶν ὑπερ­κοσμίων καί τῶν ἐπιγείων εἶναι μία δωρεά τοῦ Θεοῦ καί μία εὔνοια τοῦ Θεοῦ πρός ὅσους πραγματικά τόν πιστεύουν· εἶ­ναι μία δωρεά τοῦ Θεοῦ σέ ὅσους δια­τη­ροῦν τήν καρδιά τους καθα­ρή, διότι μόνο αὐτοί βλέπουν τόν Θεό, σύμφωνα μέ τόν μα­κα­ρισμό τοῦ Κυρίου «μακάριοι οἱ καθα­ροί τῇ καρδίᾳ ὅτι αὐτοί τόν Θεόν ὄψον­ται». Οἱ ἀποκαλύψεις τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι κάτι πού συνέβη κάποτε. Ὁ Θεός ἀποκαλύπτεται καί ἐμφανίζεται πά­ν­το­τε, ἐμφα­νίζεται καί σήμερα, ἐμφανί­ζε­ται στή ζωή μας, ἐμφανίζεται μέσα στήν Ἐκ­κλησία του· τό πρόβλημα εἶναι ἄν ἐμεῖς μποροῦμε νά τόν δοῦμε, ἄν ἐμεῖς ἔχουμε τίς προϋποθέσεις νά τόν δοῦμε. Ὁ πρωτο­μάρ­τυς Στέφα­νος βλέπει τόν Ἰησοῦ «ἐκ δε­ξιῶν τοῦ Θεοῦ», ἐνῶ βρίσκεται με­ταξύ πλήθους ἀνθρώπων ἀπό τούς ὁποί­ους κα­νείς δέν ἀντιλαμβάνεται καί δέν βλέπει τί­ποτε. Ὁ πρωτομάρτυς Στέφανος τό δια­κη­­ρύττει· «Ἰδού θεωρῶ τούς οὐρανούς ἀνεῳγ­μέ­νους καί τόν Υἱόν τοῦ ἀνθρώπου ἐκ δεξιῶν ἑστῶ­τα τοῦ Θεοῦ», ὅμως οἱ ἄν­θρω­­ποι γύρω του δέν τόν βλέ­πουν. Τό ἴδιο συνέβη καί κατά τή γέννηση τοῦ Ἰη­σοῦ· τόν εἶδαν οἱ ποιμένες, τόν εἶδαν οἱ μάγοι, ὅμως δέν τόν εἶδε ὁ Ἡ­ρώ­δης, ἄν καί πλη­ρο­φορήθηκε τήν πα­ρου­σία του, ἄν καί ἐπιθυμοῦσε νά τόν δεῖ, ἀπό φόβο βέβαια. 

Καί στίς δύο περιπτώσεις ὅσοι δέν βλέπουν τόν Ἰη­σοῦ εἶναι γιατί δέν δια­θέτουν τίς ἀπα­ραί­τητες προϋ­πο­­θέσεις, εἶναι γιατί δέν ἔχουν ἀγα­­­θές προθέσεις ἀλλά καί καθαρή καρ­δία.

Ἀδελφοί μου, οἱ μνῆμες τῶν ἁγί­ων τῆς Ἐκκλησίας μας ἀποτε­λοῦν γιά ὅλους μας εὐκαιρίες προ­σωπι­κῆς ἐμπειρίας τῶν βιω­μά­των τους. Γι’ αὐτό καί ἐμεῖς, τιμώντας σήμε­ρα τόν πρωτομάρτυρα καί ἀρχι­διά­κο­νο Στέφανο ἄς προσπα­θή­σουμε νά ἀπο­κτή­­σου­με ἐμπειρία τῶν δι­κῶν του ἐμπει­ριῶν. Ἄς ζη­λώσουμε τήν καθαρότητα τῆς ψυ­χῆς του καί τήν ἁγνότητα τῶν προθέ­σεων καί τῆς διαθέσεώς του, γιά νά ἀξιω­θοῦ­­με καί ἐμεῖς τῆς ἐμπειρίας τῆς ἀποκα­λύ­ψεως τοῦ Θεοῦ στήν ψυχή μας, γιά νά μήν χάνουμε αὐτή τήν ὑπερκόσμια ἐμπει­ρία πού μᾶς προσ­φέρει ὁ Θεός μέσα στήν Ἐκ­κλη­σία μας, μέσα ἀπό τά μυστήρια της, μέσα ἀπό τή λει­τουργική της ζωή, ἔτσι ὥστε νά προ­γευόμαστε ἀπό αὐτήν τή ζωή αὐτό πού μᾶς πε­ριμένει στήν αἰώ­νια ζωή, νά τό ἐπιθυμοῦμε ὅλο καί περισσότερο καί νά ἀγωνιζόμαστε γι’ αὐτό μέ ὅλες μας τίς δυνάμεις.

Θέλω πάλιν καί πολλάκις νά εὐχαριστήσω τόν Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη σας, ὁ ὁποῖος εἶναι σέ μία ὑποχρέωση πού εἶχε ἐκτός τῆς περιοχῆς σας καί μέ παρεκάλεσε νά ἔρθω καί νά συνεορτάσω μαζί σας τήν ἑορτή τοῦ πρωτομάρτυρος καί ἀρχιδιακόνου Στεφάνου.